Focus – Begraven voor de wetenschap
Diederik Jekel begraaft samen met de Nederlandse archeoloog Hayley Mickleburgh een gemummificeerd lichaam. Deze ‘mummie’ zat maandenlang in de Texaanse hitte, vastgebonden aan een paaltje.
Hayley Mickleburgh, die meer gedoneerde lichamen op de ‘bodyfarm’ in Texas bestudeert, bracht nauwkeurig de ontbinding van dit lichaam in kaart. Ze wil weten hoe de botten van een skelet in de loop van de tijd in elkaar zakken en verplaatsen.
Deze kennis is nuttig bij het oplossen van misdaden maar ook voor het ontrafelen van historische grafrituelen. Funerair archeoloog Mickleburgh (Universiteit Leiden) doet dit onderzoek omdat ze wil weten wat er met de inheemse bevolking van het Caraïbisch gebied gebeurde toen de Europeanen daar binnenkwamen. Hoe ging men met de doden om?
Maar niet alleen de botten leveren kennis op. Forensisch onderzoeker Isabella von Holstein (Vrije Universiteit Amsterdam) bestudeert de haren van de gedoneerde Texaanse lichamen. Von Holstein wordt vaak ingezet wanneer er een lichaam geïdentificeerd moet worden. Zij kan aan de haren zien waar de persoon de afgelopen maanden is geweest. Von Holstein wil echter weten of die informatie dan wel betrouwbaar is en of het rottingsproces geen invloed heeft op de haren.
Wat ook wordt opgestuurd naar Nederland is het tandsteen van de lijken. Tandsteen is een goudmijn voor archeologen. Door de vele laagjes kalk blijft DNA maar blijven ook voedselresten goed bewaard. Zo weet je wat mensen aten en welke ziektes er voorkwamen. Elisabeth van Nimwegen gaat langs bij moleculair archeoloog Kirsten Ziesemer (Universiteit Leiden), zij onderzoekt het tandsteen en wil ook weten: heeft de ontbinding invloed op het tandsteen?
Regie: Susanne Linssen